Logowanie
„Nie wolno szarpać naszej narodowej godności! Jesteśmy bliscy krewni Kazimierza i Maksymiliana, i Męczenników Dachau, i Męczenników Katynia”. Abp K. Majdański, Ojczyzna jest Matką, Łomianki 2005, s. 44.
Referat – świadectwo przekazane 22 listopada 2003 r. na KUL podczas XXVIII Dni Duchowości nt. „Świadek Jezusa”.
Czcigodni Uczestnicy XXVIII Dni Duchowości!
Proszę mi pozwolić na samym wstępie dokonać następującego skrótu myślowego: II wojna światowa zostawiła nam w swej ponurej spuściźnie dwie nazwy-symbole: na Wschodzie Katyń, a na Zachodzie Dachau. Symbole zaplanowanej eksterminacji. W Dachau stopniowo gromadzono polskich księży z innych obozów i więzień. I stał się ten obóz głównym miejscem ich męczeństwa.
Co roku zwiedza to miejsce około miliona osób z ponad 120 krajów świata. Zwiedzający mają okazję czytać czterojęzyczną tablicę, która głosi:
„Tu, w Dachau,
co trzeci zamęczony był Polakiem,
co drugi z uwięzionych tu księży polskich
złożył ofiarę z życia”.
W obecnej relacji pragnę przedstawić o tej „ofierze z życia”, w sposób najbardziej zwięzły, świadectwo własne. I proszę tak przyjąć obie części relacji: słowną i filmową.