Logowanie
„Nie wolno szarpać naszej narodowej godności! Jesteśmy bliscy krewni Kazimierza i Maksymiliana, i Męczenników Dachau, i Męczenników Katynia”. Abp K. Majdański, Ojczyzna jest Matką, Łomianki 2005, s. 44.
Dokąd idziemy?
Fragmenty referatu, wygłoszonego 1 XII 1998 r. w Warszawie, na zakończenie sympozjum zorganizowanego przez Papieską Akademię Życia[1]
„W którą stronę – za czy przeciw życiu?” – jest dziś pytaniem o samą egzystencję człowieka. Świetny demograf, prelegent XVIII Międzynarodowego Kongresu Rodziny[2], który odbył się w Warszawie w 1994 roku, wydał udokumentowaną pracę, która nosi znamienny tytuł: Europa wymiera[3]. Różnie bywają interpretowane szanse Europy i Unii Europejskiej. Czy wiadomo, że nad wszystkimi prognozami dominuje śmierć Europy? Wydawca cytowanej książki zauważa: „I o tym nikt nie mówi...”
Dodajmy od siebie: Polska wymiera – i kto o tym mówi?
Ponadto – podobno Unia Europejska wyraża życzenie, by w Polsce było ludzi o połowę mniej. Może ktoś to wyjaśni?
List pasterski na Wielki Post z 22 II 1986 r. (fragmenty)
Jestem ujęty w Boży plan
Rodzicielstwo zaczyna się w Bogu. Ale jednocześnie w Bogu ma swoje uwieńczenie: „Chwałą Boga jest żyjący człowiek”, mówi św. Ireneusz, biskup i męczennik z II wieku po Chrystusie.
Pomyślę o tym w tym czasie wielkopostnej zadumy – w obliczu Boga życia. Pomyślę, jakie to niezwykłe zjawisko, że znalazłem się na tym świecie; jaki to wielki dar Boży, że żyję. Ja, żyjący człowiek, jestem ujęty w Boży plan. A jest to plan Jego nieskończonej miłości.